Για να απαιτούμε και να έχουμε αξιώσεις στο μέλλον θα πρέπει να θυμόμαστε πολύ καλά το παρελθόν. Όλα αυτά που αφήσαμε πίσω μας είναι αυτά που θα συναντήσουμε μπροστά μας.
Η μεγάλη απεργία του 2006, θα μπορούσε να έχει ένα σημαντικό αποτέλεσμα για την προσχολική εκπαίδευση. Το πολύχρονο αίτημα για δίχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση, ικανοποιήθηκε (στα χαρτιά…) κατά το ήμισυ, δίνοντας την ελπίδα ότι η παραμελημένη για πολλά χρόνια προσχολική εκπαίδευση θα αποκτήσει επιτέλους την θέση που της αρμόζει στο εκπαιδευτικό σύστημα.
Όλοι σκεφτήκαμε την αναβάθμιση του κοινωνικού και εκπαιδευτικού ρόλου του νηπιαγωγείου, την αναβάθμιση του ρόλου της νηπιαγωγού…
Η ξαφνική αναγγελία της μονοετούς υποχρεωτικής προσχολικής εκπαίδευσης γίνεται όμως χωρίς καμία οργάνωση, κανένα σχεδιασμό και φτάνει ο Σεπτέμβρης, με τους γονείς να ψάχνουν πανικόβλητοι να βρουν δημόσιο σχολείο, τα νηπιαγωγεία να γεμίζουν παιδιά και τις νηπιαγωγούς να ψάχνουν όπως έλεγε η εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας να βρουν κατάλληλες αίθουσες ώστε να μην μείνει κανένα νήπιο εκτός σχολείου!!
Η υποχρεωτικότητα χρεωνόταν για άλλη μια φορά στον πατριωτισμό και στις πλάτες των νηπιαγωγών… Η λύση βέβαια δίνεται άμεσα(!) με την παραχώρηση άδειας σε πολλούς ιδιωτικούς και δημοτικούς σταθμούς, με τη δέσμευση ότι θα ίσχυε μόνο για μια χρονιά.
Η προσφυγή της πολιτείας στους ιδιώτες στιγμάτισε βάναυσα το χαρακτήρα της δημόσιας εκπαίδευσης και δικαίωσε όσους σκέφτονταν πως η προσπάθεια υποβάθμισης της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης ήταν συνειδητή και είχε συγκεκριμένες επιδιώξεις.
Ένας ολόκληρος χρόνος πέρασε από τότε. Σε δύο μήνες θα γίνουν οι νέες εγγραφές των νηπίων για την επόμενη χρονιά. Τι στ’ αλήθεια άλλαξε που, μας κάνει να δούμε αισιόδοξα το μέλλον της προσχολικής εκπαίδευσης; Απολύτως ΤΙΠΟΤΑ!!
Τα δημόσια νηπιαγωγεία συνεχίζουν να μαραζώνουν από την ελλιπή χρηματοδότηση, από την έλλειψη σχεδιασμού, από την ανικανότητα της κεντρικής εξουσίας να αντιμετωπίσει τα χρόνια προβλήματα της σχολικής στέγης, την έλλειψη νηπιαγωγών, το στοίβαγμα 25 νηπίων σε μια αίθουσα!
Τα δημόσια νηπιαγωγεία συνεχίζουν να μην είναι κατάλληλοι χώροι για την εφαρμογή των νέων προγραμμάτων ενώ τα προνήπια σίγουρα θα βρουν καταφύγιο σε ιδιωτικά νηπιαγωγεία αφού τα νηπιαγωγεία που ιδρύονται υπολείπονται αυτών που απαιτούνται και οι διορισμοί των νηπιαγωγών μειώνονται αντί να αυξάνονται. Και όλα αυτά σε μια περίοδο γενικευμένης οικονομικής κρίσης, έρχονται να επιβαρύνουν περισσότερο, τον εργάτη, το μισθωτό, το μη προνομιούχο. Αυτόν που πάντα καλείται να πληρώσει το βάρος των αντιλαϊκών επιλογών.
Πιστεύουμε στο δημόσιο νηπιαγωγείο, στη δίχρονη υποχρεωτική προσχολική εκπαίδευση με την ύπαρξη των απαραίτητων προϋποθέσεων:
Ø Επαρκή και κατάλληλα κτίρια
Ø Αύξηση του αριθμού των διορισμών των νηπιαγωγών
Ø Ενιαίος δεκατετράχρονος σχεδιασμός της εκπαίδευσης
Ø Επαρκής χρηματοδότηση ώστε να μην αλλοιώνεται ο χαρακτήρας της δωρεάν παιδείας
Ø Μείωση του αριθμού των νηπίων σε 15 ανά τάξη
Έτσι θα μπορούμε να απολαύσουμε ένα δημόσιο νηπιαγωγείο για όλα τα παιδιά του ελληνικού λαού, μέσα στο οποίο θα μπορούν να επιτευχθούν οι στόχοι της προσχολικής εκπαίδευσης, η καλλιέργεια και η ανάπτυξη της δυνατότητας για αυτοέκφραση, δημιουργικότητα, η απόκτηση προσωπικής και κοινωνικής ταυτότητας.

Από την ΠΑΣΚ