Με κινητοποιήσεις με προσανατολισμό μακριά από τα συμφέροντα των εργαζομένων οι παρατάξεις της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ ρίχνουν στην ουσία νερό στο μύλο του επικείμενου ξεπουλήματος της ΛΑΡΚΟ. Την περ. Δευτέραέγινε σύσκεψη στη Λάρυμνα, για το θέμα της ΛΑΡΚΟ, στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι από τις διοικήσεις των σωματείων εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, τα Εργατικά Κέντρα Θήβας, Λιβαδειάς, Φθιώτιδας και Ευβοίας, της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Μετάλλου (ΠΟΕΜ) και της ΓΣΕΕ. Ενδεικτικό του επιχειρούμενου αποπροσανατολισμού – που θα πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις – είναι πως η συζήτηση εξαντλήθηκε στη μορφή των κινητοποιήσεων. Ενδεικτικό της λογικής των προτάσεων ήταν ποια ενέργεια θα είναι περισσότερο «εντυπωσιακή» για να προσελκύσει τα …κανάλια! Οσον αφορά την ταμπακιέρα, δηλαδή το πλαίσιο πάλης, το μόνο που ακούστηκε ήταν «να μη χαθεί ο δημόσιος χαρακτήρας της ΛΑΡΚΟ». Ομως ο δημόσιος χαρακτήρας της ΛΑΡΚΟ δεν προϋποθέτει μόνο τον έλεγχό της από το κράτος, αλλά και αυτός ο έλεγχος, συνολικά η λειτουργία και ανάπτυξη της επιχείρησης να εξυπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες και όχι τα μονοπώλια.

Σήμερα, στη ΛΑΡΚΟ εκτός απ' το Δημόσιο συμμετέχει και η ΔΕΗ (ιδιωτικοποιημένη 49%) και η Εθνική Τράπεζα (στην ουσία ιδιωτική με μετοχές του Δημοσίου).

Αλλωστε, οι συγκεκριμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, όλα τα προηγούμενα χρόνια, έβαλαν με τον τρόπο τους πλάτη για την απαξίωση της εταιρείας. Χαρακτηριστικό είναι πως δε διαφώνησαν με την εισβολή των εργολάβων, βήμα προς το ξεπούλημα της εταιρείας, αλλά και την κατεδάφιση δικαιωμάτων (μισθολογικών, ασφαλιστικών κλπ.) των εργαζομένων. Το μόνο που έκαναν ήταν ημερίδες και ακόμη και κάποιες απεργίες της ΓΣΕΕ τις μετέτρεπαν σε στάσεις εργασίας, καλλιεργώντας τον εφησυχασμό στους εργαζόμενους.

Οι δυνάμεις ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ ξεκόβουν τον αγώνα των εργατών της ΛΑΡΚΟ από τους αγώνες και τα προβλήματα του συνόλου της εργατικής τάξης και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, σπέρνοντας την ψευδαίσθηση πως είναι δυνατόν η ΛΑΡΚΟ να ξεφύγει από την πλημμυρίδα της αντεργατικής πολιτικής που σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά της. Καθόλου τυχαία, επιχείρησαν με διάφορες προτάσεις τους, να πείσουν πως είναι δυνατό με ημερίδες και συναντήσεις με το υπουργείο Οικονομικών να πετύχουν.

Φυσικά, δε δίστασαν οι της ΠΑΣΚΕ να αθωώσουν ακόμη και την κυβέρνηση, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι πρέπει να συναντηθούν με την τρόικα «αφού αυτή αποφασίζει»!

«Χρειάζεται μαζικός συντονισμένος αγώνας ενάντια στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής», υπογράμμισε ο Θανάσης Κοτρώνης, μέλος της Γραμματείας Μετάλλου του ΠΑΜΕ και στέλεχος στην ΠΟΕΜ, ο οποίος μίλησε εκ μέρους των ταξικών δυνάμεων. «Το πρόβλημα της ΛΑΡΚΟ», επισήμανε, «δεν είναι ξεκομμένο από όσα γίνονται συνολικά. Εκείνο που χρειάζεται είναι να αμφισβητηθεί αυτή η πολιτική στη ρίζα της. Δεν μπορεί να σωθεί η ΛΑΡΚΟ μόνη της». Απαντώντας στα περί «ενότητας», που παπαγάλιζαν ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, ο Θ. Κοτρώνης υπογράμμισε ότι εκείνο που χρειάζεται είναι «ενότητα για να παλέψουμε και να ανατρέψουμε αυτήν την πολιτική». Σε αυτή την κατεύθυνση το ΠΑΜΕ έχει θέσει επανειλημμένα τη θέση του για τη ΛΑΡΚΟ:

• Αποκλειστικά δημόσιος, ενιαίος φορέας ορυκτού πλούτου, στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών, με συμμετοχή της ΛΑΡΚΟ.
• Απορρόφηση των εργαζομένων στους εργολάβους από την επιχείρηση. Εργασιακά, μισθολογικά, ασφαλιστικά δικαιώματα αντίστοιχα με τις σύγχρονες ανάγκες. Ουσιαστικά μέτρα υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας.
• Καθετοποίηση της παραγωγής και δημιουργία μονάδας ανοξείδωτου χάλυβα.
• Προστασία του περιβάλλοντος, σταμάτημα της ρίψης της σκουριάς στον Ευβοϊκό κόλπο και ειδική επεξεργασία για την αξιοποίηση των υποπροϊόντων.