Όχι δεν ήταν βράδυ. Ξημερώματα Σαββάτου 14 Μαΐου ήταν. Και ο Μιχάλης γυρνούσε σπίτι του, πάνω στη μηχανή του… Την άλλη μέρα θα έφευγε για την αγαπημένη του Πάρο… Η τελευταία βόλτα του Μιχάλη στη πόλη που μεγάλωσε. Τη Χαλκίδα. Να χαιρετήσει τους φίλους και τις φίλες του ήθελε … Και από νωρίς μέχρι αργά κυκλοφορούσε… Και τους χαιρέτησε όλους… Για το τελευταίο του ταξίδι… Και εμείς που μείναμε εδώ,  αναρωτιόμαστε, γιατί ; Γιατί να φεύγουν έτσι τα καλά παιδιά ; Και εμείς που μείναμε «πίσω» αναρωτιόμαστε, γιατί ; Αυτή η στροφή θανάτου χρόνια τώρα αφαιρεί ζωές σε άγουρες ηλικίες; Γιατί ; Μήπως και εμείς δεν έχουμε κάνει όλα τα πρέποντα. Και κυρίως εννοώ την πολιτεία, το Δήμο τις αρμόδιες υπηρεσίες. Σύμφωνα με έμπειρους οδηγούς η συγκεκριμένη στροφή είναι από τις πιο επικίνδυνες στροφές της περιοχής μας. Μια στροφή ενενήντα μοιρών, χωρίς κανένα σήμα, χωρίς κανένα προειδοποιητικό επί της ασφάλτου και κατασκευασμένη με λανθασμένες τεχνικές προδιαγραφές.

Κάνουμε έκκληση σε κάθε αρμόδιο χωρίς καμιά διάθεση λαϊκισμού και δημαγωγίας, με αφορμή το θάνατο του Μιχάλη. Ας σκύψουμε στο πρόβλημα.

 Μπορούμε να κάνουμε κάτι ;;;;

Κύριε αντι –Περιφερειάρχη ;;;;

Κύριε Δήμαρχε ;;;;

Κύριοι των τεχνικών υπηρεσιών της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης Εύβοιας και του Δήμου Χαλκιδέων ;;;;

Έστω να βάλουμε την απαιτούμενη σήμανση. Και προς τις δύο κατευθύνσεις. Να διαγραμμισθεί ο δρόμος και να τοποθετηθούν φωτεινά σήματα στη διαχωριστική λωρίδα.   

Για να μην θρηνήσουμε και άλλα θύματα στην πιο επικίνδυνη στροφή της περιοχής, σε μια περίοδο μάλιστα που αυξάνεται σημαντικά η κίνηση του δρόμου αυτού λόγω της λειτουργίας των καλοκαιρινών καταστημάτων στη Γλύφα.

Χαλκίδα 15-5-2011

Ενεργοί Πολίτες Εύβοιας