Πάει και η Μιτζιφίρη από την παράταξη του Αν. Πρατσόλη. Και τι δεν λέει στην ανακοίνωση της Ανεξαρτησίας της!
«Αφερεγγυότητα, έρποντες και γλύφοντες, υποχθόνιους τύπους» και άλλα τοιαύτα…
Κατηγορεί το Δήμαρχο για «καπέλωμα και αδιαφορία» και θιασώτη των «υπόγειων διαδρομών»!
Ούτε ο Φωτάκης δεν είχε πει τόσα…
Να τι λέει η Ελ. Μιτζιφίρη στην επιστολή της:
«Οι διαφωνίες πολλές με τον Δήμαρχο, ως προς την χρονική στιγμή, (νωρίς, τώρα πήραμε τις εκλογές, τι θα κάνουμε τον τελευταίο χρόνο;) λες και ο Αρτακινός λαός μας ψήφισε μόνο για έναν χρόνο… και άλλες πολλές όπως μικροέργα που μας ζητούσαν εναγωνίως οι πολίτες και δεν μπορούσαμε να ανταποκριθούμε, γιατί μονίμως δεν υπήρχαν χρήματα και μονίμως εκτεθειμένοι εμείς στους πολίτες ανεξαρτήτου της Αρτάκης και όχι μόνο των ψηφοφόρων του συνδυασμού μας… ο ένας εκ των δύο ανεξαρτητοποιήθηκε νωρίτερα… δικοί του λόγοι.
Στο δια ταύτα λοιπόν…
Αφερεγγυότητα πλήρης… προβολή συνεχώς εμποδίων στην προσπάθειά μου να βοηθήσω, όπου μου ζητούνταν, προφάσεις ένα σωρό με κυριότερη την μη ύπαρξη χρημάτων στο Δήμο και φρενάρισμα σε οποιαδήποτε κίνηση και να έκανα, προφασιζόμενος την ύπαρξη αρμοδιοτήτων, αλλά ποτέ την ανυπαρξία των περισσοτέρων συμβούλων και την αδυναμία τους να δώσουν λύσεις σε απλά, καθημερινά πράγματα που ταλάνιζαν όμως τον κόσμο της πόλης.
«Τους έχεις υπερκαλύψει όλους. Προέδρους επιτροπών, οργανισμών για αυτό και εγώ θα σε κάνω Πρόεδρο. Θα σε ανταμείψω ηθικά για κάτι που οι άλλοι δεν έκαναν και το έφερες εις πέρας εσύ, βοηθώντας τον πολίτη και μετά εμένα ως Δήμαρχο.»
Και όμως σε τίποτα από όλα δεν κράτησε το λόγο του. Και να ήταν μόνο αυτά, θα μπορούσα να γράφω σελίδες, αλλά η ουσία είναι ότι, προτιμάει τους έρποντες, τους γλυψειματίες, τους κινούμενους υποχθόνια παρά, τους καθαρούς και αυτούς που του μιλάνε ευθέως, υποστηρίζοντας το καλό του πολίτη και της πόλης και όχι το προσωπικό συμφέρον και την ανέλιξη με πλάγιους τρόπους.
Προτιμάει αυτούς που μπορεί να εξαγοράσει και αυτούς που στο παρελθόν έχουν δείξει στοιχεία και ξεπουλήματός τους και σύμπραξης με την αντιπολίτευση, προκειμένου να πάρουν μια θεσούλα.
Αρτακινέ λαέ, αν ήξερες εσύ πού, με την ψήφο σου έδωσες τη δύναμή σου και που μετά έδωσε ο Δήμαρχος. Αν ήξερες τι παιχνίδια παίζονται εις βάρος σου, με ποίους συνεννοείται από την αντιπολίτευση, τι πουλάει και τι αγοράζει πάνω και πίσω από τις πλάτες σου. Αν ήξερες πόσο επηρεάζεται από τα παπαγαλάκια και τις γνώμες τρίτων, τι χρησιμοποιεί κάθε φορά για να πείσει κάποιον να τον εμπιστευθεί, θα έχανες κάθε ιδέα και θα απογοητευόσουν, όπως απογοητεύθηκα και εγώ τα δύο αυτά χρόνια στην συμπολίτευση.
Θέλησα να ανεξαρτητοποιηθώ για να συνεχίσω να μπορώ να διεκδικώ αυτό για το οποίο, πολλοί συμπολίτες μου με εξέλεξαν δημοτικό σύμβουλο και να συνεχίσω να υπηρετώ τον ταλαιπωρημένο λαό αυτής της πόλης κοιτάζοντάς τον στα μάτια.
Αυτοί σε «γράφουν» και σε χρησιμοποιούν κάθε μέρα, εσύ μπορείς μία φορά.»